نمونه ای از بیماری لنف ادم

          حمید 
            بازدید : 20
          سه شنبه 28 خرداد 1392
           نظرات (0)
        

ورزش به دنبال انجام جراحی سینه

          حمید 
            بازدید : 18
          سه شنبه 28 خرداد 1392
           نظرات (0)
        

ورزش به دنبال انجام جراحی سینه

خانمی که به سرطان سینه مبتلا می شود ممکن است تحت درمان های مختلفی قرار بگیرد.این درمان ها شامل مواردی از قبیل:

· نمونه برداری از بافت سینه

· نمونه برداری از غدد لنفاوی و یا برداشتن این غدد

· جراحی حفظ بافت سینه یا برداشتن توده

· برداشتن کامل سینه

· جراحی ترمیمی سینه برداشته شده

هر کدام از روش هایی که در بالا به آن اشاره شد، می تواند بر توانایی شما برای حرکت دادن ناحیه شانه و بازویتان،انجام تنفس عمیق و یا انجام فعالیت های روزانه تان (از قبیل پوشیدن لباس،حمام کردن و شانه کردن موها)تاثیر گذار باشد.بدون در نظر گرفتن نوع جراحی که شما انجام داده اید،توجه به این نکته بسیار ضروری می باشد که برای کاهش عوارض جانبی ناشی از جراحی و کسب توانایی انجام فعالیت های معمول روزانه نیاز است تا به انجام یکسری حرکات ورزشی بپردازید.در صورتی که تحت درمان با پرتو درمانی باشید،ورزش کردن روشی موثری است که به شما کمک می کند تا ناحیه بازویتان انعطاف پذیر باقی بماند(پرتو درمانی می تواند باعث شود ناحیه بازو و شانه شما حتی6تا9ماه پس از تکمیل درمان دچار عارضه گردد که انجام ورزش می تواند در این رابطه بسیار کمک کننده باشد) این نکته بسیار مهم است که قبل از شروع به انجام هر گونه فعالیت ورزشی در این رابطه با پزشکتان مشورت نموده تا بهترین نوع ورزش مناسب برای شرایطتان را انتخاب نمایید پزشک شما ممکن است شما را به یک فیزیوتراپ یا کار درمان ارجاع دهد(بخصوص در مواردی که شما در 3تا4هفته پس از انجام جراحی هنوز نتوانید حرکات کامل بازو را به درستی انجام دهید)تا این افراد بتوانند برنامه های ورزشی خاص شما را طراحی نمایند.برخی از حرکات ورزشی تا زمانی که درن ها و بخیه های ناحیه جراحی خارج نشده،نباید انجام شود.با این وجود می توانید برخی دیگر از حرکات ورزشی را بلافاصله پس از جراحی انجام دهید. ورزش هایی که باعث بالا بردن دامنه حرکتی ناحیه بازو و شانه می شوند را می توان در چند روز اول به دنبال جراحی شروع کرد در حالی که شروع انجام برنامه ورزش های قدرتی را باید در فرایند بهبود به تعویق انداخت و بعدا به برنامه های ورزشی اضافه نمود.

هفته بعد از جراحی

این قبیل ورزش ها را باید در 3تا7روز بعد از جراحی شروع نمود.به این نکته توجه داشته باشید که شروع به انجام این ورزش ها حتما باید با اجازه پزشک متخصصتان باشد.

· بازوی سمت مبتلایتان را (سمتی که جراحی شده است)همان گونه که قبلا برای شانه کردن موها یتان،حمام کردن،پوشیدن لباس و غذا خوردن استفاده می کردید،به کار ببرید.

· در حالی که خوابیده اید،روزانه سه مرتبه و هر بار به مدت 45دقیقه،بازوی سمت مبتلایتان را بالاتر از سطح قلب قرار دهید.بازوی سمت مبتلا را به گونه ای روی یک بالش قرار دهید که کف دستتان بالاتر از مچ،و ارنجتان کمی بالاتر از شانه تان قرار بگیرد.این روش کمک می کند تا از ورم دست شما که ممکن است به دنبال جراحی روی دهد پیش گیری شود.

· در حالی که بازویتان را بالاتر از سطح قلب قرار داده اید،ورزش های ناحیه بازو را انجام دهید،بدین صورت که مشتتان را 15تا25بار باز و بسته کنید و سپس در همان حالتی که بازویتان بالاتر از سطح قلب قرار گرفته است،آرنجتان را چند مرتبه خم و راست کنید.این گونه ورزش را روزانه 3تا4بار انجام دهید.این قبیل ورزش ها با پمپ کردن مایع لنف به ناحیه خارج از بازوی شما باعث می شود تا به کاهش ادم دست شما کمک کند.

· با استفاده از عضله دیافراگمتان،روزانه حداقل 6 مرتبه ورزش های تنفس عمیق را انجام دهید.در حالی که به پشت خوابیده اید،به آرامی تنفس عمیق داشته باشید.در هنگام عمل دم،در حالی که تلاش می کنید ناحیه قفسه سینه و شکمتان را تا حد ممکن منع کنید،سعی نمایید تا آنجایی که می توانید هوا وارد ریه هایتان کنید(فرض کنید که می خواهید نافتان را تا حد ممکن از ستون مهره هایتان دور کنید)در مرحله بعد بدنتان را شل کنید و به آرامی عمل بازدم را انجام دهید.این حرکت را روزانه 4تا5بار انجام دهید. این حرکات ورزشی به حرکات قفسه سینه شما کمک خواهد کرد و علاوه بر این موجب می شود تا ریه های شما راحت تر باز و بسته شوند.این حرکات ورزشی را تا جائی که خودتان تشخیص می دهید،ادامه دهید. از خوابیدن بر روی بازوی مبتلا و یا سمت مبتلا خودداری نمایید.

شروع کنید-توصیه های عمومی

ورزش هایی که در این قسمت به آن می پردازیم را می توانید بلافاصله پس از توصیه پزشکتان شروع کنید.اطمینان حاصل نمایید که قبل از انجام هر یک از این ورزشه با پزشکتان مشورت نمایید.

بعد از انجام جراحی ممکن است که در ناحیه سینه و زیر بغلتان احساس سفتی و فشردگی کنید.این احساس کاملا طبیعی بوده و در صورتی که شما به انجام برنامه های ورزشی توصیه شده ادامه دهید،این احساس در شما کاهش خواهد یافت.

برخی از خانم ها ممکن است به دنبال انجام جراحی دچار احساس سوزش،گزگز،کرختی و یا احساس دردناکی در ناحیه پشت بازو و یا قفسه سینه شان داشته باشند.این قبیل احساسات بدلیل آن ایجاد می شود که در هنگام جراحی،برخی از پایانه های عصبی در آن ها تحریک شده است.اگر چه ممکن است این چند هفته پس از جراحی این احساسات افزایش پیدا کند ولی شما به انجام ورزش هایتان ادامه دهید مگر اینکه متوجه تورم و یا درد حساسیتی غیر طبیعی در ناحیه بازو،سینه و یا شانه تان شوید.(در صورت بروز هر یک از این عوارض پزشکتان را مطلع نمایید)برخی مواقع ممکن است با مالش دادن به وسیله دستتان با یک پارچه نرم روی ناحیه مبتلا بتوانید به رفع این احساسات ناخوشایند کمک کنید.

از آنجائی که پس از دوش آب گرم ماهیچه ها گرم و شل می شوند،انجام ورزش به دنبال دوش آب گرم می تواند بسیار کمک کننده باشد.

در هنگام انجام ورزش لباس های گشاد و راحت بپوشید.

در هنگام انجام ورزش های کششی،در انتهای حرکت کششی تا 5 شماره وضعیت خود را حفظ نمایید.بدلیل آن که در هنگام جراحی مقداری از پوست و ماهیچه شما برداشته شده است.احساس کشیدگی در هنگام انجام حرکات کششی در شما کاملا طبیعی است. توجه داشته باشید که در هنگام انجام هر یک از فعالیت های ورزشی از انجام حرکات ورزشی شدید و پر قدرت خودداری نمایید.به جز در موارد کشش های نرم،در هنگام انجام فعالیت های ورزشی نباید در شما احساس درد بوجود آید. هر کدام از این فعالیت های ورزشی را در هر بار 5تا7بار تکرار کنید.سعی کنید تا هر کدام از این فعالیت های ورزشی را به درستی انجام دهید.در صورتی که در انجام حرکات ورزشیتان دچار مشکل شدید،با ارائه دهنده خدمات مراقبتی بهداشتی خود تماس بگیرید.ممکن است نیاز باشد تا شما به یک فیزیوتراپ یا کار درمانگر ارجاع داده شوید.

این قبیل ورزش ها را باید 2بار در روز انجام دهید تا زمانی که بتوانید قدرت و انعطاف پذیری ناحیه بازو و شانه خود را مجددا به دست آورید. در حین انجام هر یک از حرکات ورزشی،تنفس عمیق به صورت دم و بازدم داشته باشید. ورزش هایی که در این قسمت به آن می پردازیم به گونه ای طراحی شده است که در ابتدا با حالت خوابیده شروع می شود،در حالت نشسته ادامه پیدا می کند و در نهایت در حالت ایستاده به اتمام می رسد.

منبع:http://lymphedema.ir/

ورزش های آبی برای مبتلایان به لنف ادم

          حمید 
            بازدید : 20
          سه شنبه 28 خرداد 1392
           نظرات (0)
        

ورزش های آبی برای مبتلایان به لنف ادم

ورزش های آبی برای مبتلایان به لنف ادم

آب درمانی یا هیدروتراپی به ورزشهایی گفته میشود که در آب انجام شود.این فعالیتها برای بیماران مبتلا به لنف ادم به چند دلیل مفید است:

-در آب فرد قادر است حرکاتی را انجام دهد که در بیرون آب به تنهایی میسرنمیباشد.

-شناوری در آب شخص را قادر به ورزشهایی میکند بدون اینکه فشاری بر روی مفاصل وارد شود.

-آب عضلات را ریلاکس میکند و آرامش میدهد.درد را کاهش میدهد و به شخص احساس بهتری میدهد.

-آب مقاومتی در مقابل حرکت کردن ایجاد میکند که سبب قوی شدن عضلات و بهبودی وضعیت قلبی و ریوی می شود.

احتیاطات هنگام ورزشهای آبی:

-در مرحله نخست از پزشک یا درمانگر خود راجع به ایمن بودن ورزشهای آبی سئوال کنید.

-اگر شنا بلد نیستید زیر نظر مربی و در قسمت کم عمق استخر بروید.

-در طی شنا بدن شما به علت تحرک زیاد مقادیری آب از دست میدهد بنابراین همیشه در یک بطری کوچک مقداری آب تازه در کنار استخر گذاشته و بنوشید.

-شنا کردن موجب خشکی پوست خصوصا عضو مبتلا به لنف ادم میشودلذا قبل از شنا کردن پوست خود را با مرطوب کننده مناسبی چرب کنید.

آیا در طی ورزش کردن نیاز به پوشیدن آستین طبی وجود دارد؟

بعضی پزشکان و درمانگران پوشیدن آستین فشاری در طی ورزشهای آبی را توصیه میکنند زیرا بازوها بیشتر اوقات بیرون از آب قرار دارند.بعضی از درمانگران هم به بیماران توصیه میکنند به جای پوشیدن دستکش در عمقی از آب شنا کنند که سطح آب تا شانه هایشان باشد.

کلر به دستکش یا جوراب لنف ادم آسیب میرساند پس شاید بهتر باشد از یک جوراب یا دستکش کهنه استفاده کنید و به خاطر داشته باشید حتما یک دستکش خشک با خود ببرید.

در مورد افرادی که مبتلا به لنف ادم پا هستند نیاز به استفاده از جوراب درمانی د رآب وجود ندارد چون فشار هیدرو ستاتیک آب فشاری مشابه با فشار جوراب لنف ادم ایجاد میکند.

دمای آب

در هنگام ورزش ملایم دمای آب حدود 34 درج سانتیگراد یا کمی کمتر موجب ریلاکس شدن عضلات شده و ایجاد آرامش میکند.

در ورزشهای آبی شدید مثل مسابقات شنا باید در آب با دمای پایینتری مثلا حدود 30 – 20 درجه سانتیگراد شنا کرد.

اجتناب ار آب گرم

گرما موجب تشدید لنف ادم میشود.آب خیلی گرم موجب ایجاد مشکلاتی میشود زیرا باعث بالا رفتن دمای مرکزی بدن میشود.دمای بالای 34 درجه موجب تشدید لنف ادم میشود.

وان آب داغ

دراز کشیدن در وان آب گرم به نظر بسیار عالی میرسد اما متاسفانه سبب افزایش خطر تورم عضو در افراد مبتلا به لنف ادم و یا کسانی که در معرض خطر لنف ادم هستند میشود.

اگر پای شما در معرض خطر ایجاد لنف ادم است باید از وان آب گرم پرهیز کنید.

اگر دستتان در معرض خطر لنف ادم است در صورتیکه دستتان را در خارج از آب نگه دارید استفاده از وان آب گرم اشکالی ندارداما به محض اینکه احساس گرما کردید باید از آب خارج شوید خود را خشک کرده و مقادیری آب بنوشید.

جکوزی

فشار آب گرم (نه داغ) در جکوزی می تواند مفید باشد مخصوصا وقتی بر روی ناحیه گردن باشد. حبابهای خارج شده از بدنه جکوزی مانند ماساژ ملایمی می باشد که عضلات را ریلاکس کرده و غدد لنفاوی قاعده گردن را تحریک میکند

ورزش در آب

آهسته شروع کنید :اگر تا به حال ورزش ابی انجام نداده اید عاقلانه است که در ابتدا از مدت زمان کوتاهتری شروع کنید و به تدریج به 50 تا 60 دقیقه برسانید زیرا آب دینامیک و حساسیت بدن را تغییر میدهد ,لذا هر جلسه آب درمانی نباید بیشتر از یک ساعت طول بکشد.

مراقب باشید عضو در گیر لنف ادم معمولا پاسخ بافتی آهسته ای دارد بنابراین یک مشکل فورا ظهور پیدا نمی کند.لذا عاقلانه است از هر ورزش جدیدی فقط چند بار در یک جلسه انجام بدهید و اگر مشکلی مانند درد یا خستگی بیش از حد پیش نیامد در جلسه بعدی به تعداد دفعات حرکات ورزش بیفزایید.

راه رفتن در آب

راه رفتن در آب بهترین فعالیت برای گرم کردن بدن قبل از شروع ورزشهای آبی است.هر چه آهسته تر راه بروید بیشتر عضلات ریلکس می شوند و برای سیستم لنفاوی شما بهتر است.بین 3 تا 10دقیقه راه رفتن آرام قبل از ورزش توصیه میشود.در موقع راه رفتن آب تا سطح قفسه سینه شما باشد ,نفس های عمیق بکشید وراه بروید.

چگونه در استخر راه بروید:

ابتدا پاشنه پا را بر روی کف استخر گذاشته در مرحله بعد کناره خارجی پا را بر روی کف استخربگذارید و در آخر پنجه پا را بر روی کف استخر قرار بدهید تا تمام کف پا بر روی کف استخر قرار بگیرد.بعد پاشنه را بلند کرده و روی پنجه پا فشار آورده و پا را به سمت جلو حرکت بدهید همیم کار را با پای بعدی انجام بدهید.

این طریق راه رفتن را به طور متناوب در جهت عقب برای افزایش قدرت ستون فقرات و عضلات پشت و در جهت چپ و راست برای افزایش پایداری مفصل ها و ناحیه لگن انجام بدهید.

میتوانید با پوشیدن کمربند شنا این حرکت را در آبهای عمیقتر به طوریکه کاملا در آب غوطه ور هستید انجام بدهید.

حرکت دستها در حین راه رفتن

اگر مبتلا به لنف ادم دست هستید ,دستهایتان را به صورت شناور در حین راه رفتن در جلوی خود در سطح آب قرار دهید و به آرامی از سمتی به سمت دیگری حرکت بدهید

لنف ادم چیست؟

          حمید 
            بازدید : 19
          سه شنبه 28 خرداد 1392
           نظرات (1)
        

^{_{لنف ادم چیست؟}}

^{_{تعریف لنف ادم:لنف ادم تورم غیر طبیعی عضو، ناشی از تکامل ناقص بافت لنفاوی یا آسیب بافت لنفاوی میباشد. لنف ادم بیماری مزمن و آسیب رساننده ای میباشد. اگر چه لنف ادم بطور کامل قابل درمان نیست اما به راحتی میتوان آنرا کنترل کرد.}}

^{_{بدون درمان موثر به تدریج عضو دچارلنف ادم بزرگ و بزرگتر شده و شروع به سخت شدن میکند. پوست متورم عضو ،قابلیت ارتجاع خود را از دست داده و به تدریج ظاهر آن تغییر میکند.}}

^{_{لنف ادم کنترل نشده میتواند سبب عفونت هایی شود که حتی زندگی را به مخاطره بیندازد. با درمان زود هنگام و مداوم پیشرفت بیماری بطور مشخصی آهسته شده و آسیب های بافتی به حداقل میرسد. هرچه درمان سریعتر آغاز شود شانس بهبودی بالاتر است.}}

^{_{انواع مختلف تورم:}}

^{_{تورم یا ادم پاسخ طبیعی بدن به یک آسیب مثلا "رگ به رگ شدن" میباشد. این تورم ناشی از جریان یک مایع کم پروتیین به ناحیه آسیب دیده است و قسمتی از روند بهبودی میباشد. در طی مراحل بهبودی آسیب ،مایع اضافی به تدریج از محل جذب شده و تورم از بین میرود. اما تورم ناشی از لنف ادم بدین گونه عمل نمیکند. این تورم توسط لنفی که قادر نیست از بافت خارج شود ایجاد میگردد. این مایع پر پروتئین محیط بسیار مناسبی را برای رشد باکتری ها فراهم میکند اگر میکروبی از طریق آسیب پوستی وارد عضو شود به سرعت در مایع لنفی تکثیر میابند و میتواند منجر به عفونت شدید شود.}}

^{_{انواع لنف ادم:}}

^{_{دو نوع لنف ادم وجود دارد. نوع اولیه و نوع ثانویه . نوع اولیه یک بیماری وراثتی است و نوع ثانویه ناشی از آسیب وارده به سیستم لنفاوی است. درمان های هر دو نوع این بیماری یکسا ن است اگرچه علل متفاوتی دارند.}}

^{_{لنف ادم اولیه: لنف ادم اولیه یک بیماری ارثی است. میزان ابتلا به آن از یک نفردر 6000 نفر در یک محل تا یک نفر از 600 نفر در محلی دیگر متفاوت است. اغلب در تاریخچه فامیلی در چند نسل از اعضای خانواده زنی دیده میشود که پاهای چاقی دارد.}}

^{_{لنف ادم اولیه به علت اختلال در تشکیل عروق لنفاوی ایجاد می گردد و مشخصه آن شروع تورم از روی انگشتان پا و سپس پیشرفت آن به سمت بالاست. لنف ادم اولیه در هر سنی میتواند شروع شود.}}

^{_{این نوع را بر اساس سن بروز علایم تقسیم بندی میکنند.}}

^{_{نوعی لنف ادم مادر زادی بنام بیماری میلروی در زمان تولد وجود دارد و یا اینکه در 2 سال اول زندگی بروز مینماید. گاهی اوقات در جنین از روی تورم انگشتان میتوان این بیماری را تشخیص داد. این تورم نیاز به بررسی های تشخیصی بیشتری بعد از تولد دارد زیرا ممکن است علامتی از بیماری های ژنتیکی مثل سندرم ترنر باشد سندرم ترنر تنها جنس مونث را گرفتار میکند و به علت نقش ژنتیکی رخ میدهد.}}

^{_{لنف ادم praecox این بیماری که بیماری مگ نیز نامیده میشود نوعی لنف ادم اولیه است که بین سنین بلوغ تا 35 سالگی رخ میدهد. حدود 75 درصد از تمام موارد لنف ادم اولیه در طی این سنین بروز میکند که قسمت اعظم آن حول و حوش بلوغ است. این بیماری 4 برابر بیشتر در زنان دیده میشود و معمولا یک پا را درگیر میکند.}}

^{_{لنف ادم تاخیری یا tarda بعد از 35 سالگی بروز میکند و میتواند یک پا یا هر دو را درگیر کند. هر دوجنس زن و مرد را گرفتار میکند که البته در زن ها بیشتر دیده میشود. شروع این بیماری معمولا ناگهانی و به دلایلی نا مشخص است. در بعضی از موارد ممکن است عامل کوچکی مثل گزش پشه شروع کننده تورم باشد که پس از بهبودی گزش تورم از بین نرفته و ادامه میابد.}}

^{_{لنف ادم ثانویه یک بیماری اکتسابی است که به علت آسیب سیستم لنفاوی ایجاد میشود که در کشورهای پیشرفته درمان سرطان ها مهمترین علت آن میباشد از علل دیگر میتوان بیماری انگلی فیلاریازیس را نام برد.}}

^{_{عوامل ابتلا به لنف ادم:}}

^{_{1-درمان سرطان ها: موجب ایجاد اختلال جریان لنف در ناحیه تحت درمان به علت برداشتن غدد لنفاوی آن ناحیه، بیوپسی از غدد لنفاوی برداشتن پستان و یا جراحی های دیگر و رادیو تراپی خواهد شد.}}

^{_{2-سوختگی ها میتواند مویرگ های لنفاوی را که زیر پوست قرار دارد آسیب برساند.}}

^{_{3-اسکار یا جای زخم ها که میتواند جریان طبیعی لنف را بلوک کند.}}

^{_{4-افزایش وزن که منجر به وارد آمدن استرس بیشتر به سیستم لنفاوی میشود.}}

^{_{5-مشکلات جریان خون که منجر به تورم پا ها میشود استرس بیشتری بر روی سیستم لنفاوی وارد میکند.}}

^{_{6-شکستگی ها ، جا به جایی مفاصل میتواند موجب آسیب بافت لنفاوی شده و یا بر روی عروق لنفاوی فشار و استرس بیشتری وارد کند.}}

^{_{7- فلج اندام ها ، بی حرکتی که سبب کاهش حرکات عضلات میشود ، باعث کاهش فعالیت پمپ طبیعی عضله که به جریان لنف بسیار کمک میکند،میشود.}}

^{_{شروع تاخیری لنف ادم:}}

^{_{کار سیستم لنفاوی برقراری تعادل مایعات خارج و داخل بافت است تا زمانی که تعادل طبیعی مایعات برقرار است تورم ایجاد نمیشود. فاصله زمانی بین ایجاد آسیب لنفاوی و ظهور علایم لنف ادم فاز تاخیری latency phae نامیده میشود. این حالت را میتوان تشبیه کرد به یک وان پر از آب که قطرات اضافی آب موجب سرریز شدن آب به بیرون از وان میشود . به همین دلیل شروع لنف ادم همیشه بلافاصه بعد از واقعه مسبب ورم ایجاد نمیشود . لنف ادم ماهها یا سالها بعد میتواند ایجاد شود.}}

^{_{آیا میتوان از لنف ادم ثانویه پیشگیری کرد؟}}

^{_{تقریبا 30 درصد از آنهایی که در معرض خطر لنف ادم ثانویه هستند عملا به سمت ورم عضو پیش میروند. اما واقعا عامل پیش بینی کننده ای وجود ندارد که نشان دهد چه کسی به لنف ادم مبتلا میشود ،‌ چه کسی نمیشود. مواردی بوده است که 30 سال بعد از واقعه ای که شخص را در معرض خطر ابتلا قرار داده لنف ادم شروع شده است .}}

^{_{چندین توصیه وجود دارد که تصور میشود میتواند از شروع لنف ادم جلوگیری کند. بعضی از این راه حل ها در قسمت <از خود محافظت کنید> بیان شده است،ثابت شده میباشد. تاثیر بقیه توصیه ها ار این مورد به خوبی اثبات شده نیست اما ارزش این را دارد که با رعایت کردن آن موارد خطر بروز لنف ادم را کاهش دهید .یادآوری این نکته ضروری است که اگر یک بار در معرض خطر بروز لنف ادم قرار گرفتید ،‌همیشه برای ابتلا به این بیماری در معرض خطر هستید.}}

^{_{مرحله بندی لنف ادم:}}

^{_{مرحله اول: در این مرحله بافت ها نرم است و pitting وجود دارد. تورم ممکن است بطور موقتی با بالا بردن عضو کاهش یابد. اما تورم به سرعت بازمیگردد. در این مرحله با درمان ، بهبودی به سرعت رخ میدهد.}}

^{_{در مرحله دوم لنف ادم بافت ها سفت تر به نظر میرسد. و با فشار وارد کردن بر عضو فرورفتگی کوچکی ایجاد میشود.}}

^{_{تغییرات بافتی در این مرحله ،‌خطر تورم بیشتر ،فیبروز، عفونت و مشکلات پوستی را افزایش میدهد.فیبروز تشکیل بافت های شبیه به محل التیام زخم میباشد که سبب میشود بافت سخت شود.}}

^{_{مرحله دوم لنف ادم با درمان دقیق و مداوم بهبود می یابد.}}

^{_{Stage3: در مرحله سوم لنف ادم و فیبروز بافتی موجب سفتی شدید و از بین رفتن خاصیت ارتجاعی و نرمال بافت میشود. این تغییرات سبب ایجاد چین هایی در پوست و عضو شده و ظاهر آن را نیز تغییر میدهد. افزایش این چین های پوستی سبب ایجاد عفونت های قارچی و زخم هایی میشود که به سختی بهبود می یابد. مرحله سوم لنف ادم با مراقبت و درمان دقیق رو به بهبودی رفته و میتواند از بدتر شدن و ضعیت عضو جلوگیری کند. اما به ندرت ممکن است به وضعیت قبلی برگردد.}}

^{_{مشکلات ناشی از لنف ادم:}}

^{_{لنف ادم فرد مبتلا را مستعد به مشکلات متعددی میکند.}}

^{_{1-عفونت پوستی مثل سلولیت ،بادسرخ ،پای ورزشکار و قارچ ناخن}}

^{_{2- ایجاد مشکلات ارتوپدی و بدتر کردن مشکلات ارتوپدی قبلی به علت متورم شدن عضو.}}

^{_{3-ایجاد مشکلات پوستی مثل فیبروز،‌هیپرکراتوز(شاخی شدن پوست)}}

^{_{4- لنفانژیوسارکوم :سرطان بسیار کشنده و خطرناک که در موارد لنف ادم درمان شده رخ میدهد.}}

^{_{این مشکلات ناشی از لنف ادم ممکن است دردناک ، ناتوان کننده و یا حتی کشنده باشد. درمان و سپس انجام توصیه ای پزشک ، درمانگر باعث کم شدن ورم عضو و کاسته شدن از خطر کلیه این مشکلات میشود.}}

برنامه ریزی برای مسافرت برای مبتلایان به لنف ادم

          حمید 
            بازدید : 19
          سه شنبه 28 خرداد 1392
           نظرات (0)
        

برنامه ریزی برای مسافرت برای مبتلایان بهلنف ادم

اگر لنف ادم دارید یا در معرضخطر لنف ادمهستید مسافرت ممکن است استرس شدیدی بر روی سیستم لنفاوی ایجاد کند.البته نباید ترس از پیشرفت لنف ادم مانع از سفر شما شود.قبلا گفته شد که گرما میتواند موجب بدتر شدن یا شروع لنف ادم شود,لذا لازم است در مورد زمان سفر به درستی تصمیم گیری شود.اگر به مناطق گرم میخواهید سفر کنید سفر را در فصل های خنک تر برنامه ریزی کنید.نکنه دیگری که باید مد نظر داشت سفر به مناطقی با ارتفاع زیاد از سطح دریاست مثلا سفر به مناطق کوهستانی ,زیرا کاهش فشار اتمسفر در این مناطق میتواند ایجاد تورم بکند.کاهش فشار کابین هواپیما نیز میتواند شخص را در معرض خطر شروع لنف ادم قرار بدهد(به طور مثال یکی از بیماران مبتلا به سرطان پستان که دچار تورم دست به میزان خیلی کم بود پس از یک سفر طولانی مدت با هواپیما و سکونت در یک منطقه کوهستانی دچار تورم شدید دست شد)

اگر تصمیم به سفر دارید توصیه های من این است :

- اگر هنوز تورم دست ندارید لباس گشاد و راحت با یقه باز که فشاری بر روی گردن نیاورد بپوشید.لباس گشاد از فشار بر روی عروق لنفاوی جلوگیری میکند.

-از سوتین کاملا مناسب و راحت استفاده کنید و اگر آستین فشاری لنف ادم دارید حتما بپوشید.

-اگر در حال حاضر مبتلا به لنف ادم میباشید و تصمیم به مسافرت در مسافتها و دوره های طولانی دارید پوشیدن آستین فشاری یا بانداژ به تنهایی برای کنترل استرس وارد شده به سیستم لنفاوی کافی نیست.در این موقعیت باید علاوه بر پوشیدن دستکش فشاری از بانداژ بر روی عضو نیز استفاده کنید.حتی گاهی نیاز می شود دو دستکش بر روی هم بپوشید .معمولا دستکش نو و سالم تر را بهتر است اول بپوشید سپس دستکش قدیمیتر را روی آن دست کنید.در صورت ایجاد ناراحتی میتوانید دستکش دوم را خارج کنید.

-اگر سابقه عفونت عضو مبتلا به لنف ادم دارید حتما با پزشک خود مشورت کرده و داروهای لازم را همراه خود به سفر ببرید.

-در طی مسافرت مدام در جای خود حرکت بکنید.مهم نیست با چه وسیله ای سفر میکنید ,اتوبوس ,هواپیما ,اتومبیل شخصی ,نشستن برای ساعتها موجب تورم بیشتر عضو میشود.

-اگر با اتومبیل خود سفر میکنید به طور مکرر در کنار جاده بایستید مدتی استراحت کنید ,به بدن خود پیچ و تاب بدهید ,آب بنوشید و راه بروید.

-اگر با هواپیما سفر میکنید چند حرکت میتواند به خروج لنف کمک کند.سرتان را به چپ و راست حرکت بدهید ,شانه هایتان را به طرف جلو و عقب حرکت بدهید,عضلات شکمتان را به داخل بکشید ,کمرتان را به پشت صندلی فشار بدهید و همزمان پایتان را از زمین بلند کنید و مثل راه رفتن حرکت بدهید.شانه هایتان را بچرخانید,بازوهایتان را به داخل و خارج بچرخانید مچ دست خود را خم و راست کرده و بچرخانید.یک توپ کوچک را در مشتتان فشار بدهید.انگشتان خود را خم و راست کنید.هر کدام از این حرکات را هر نیم ساعت تکرار کنید و هر ساعت به مدت 5 دقیقه تنفس شکمی انجام بدهید.نشستن در یک وضعیت مناسب در طی مسافرت هوایی بسیار مهم است .یک بالش کوچک پشت کمرتان بگذارید .بازوی خود را بالا ببرید یا روی شانه همراه خود یا روی لبه پنجره بگذارید.

-در حین سفر از نوشیدن نوشیدنی های کافئین دار و الکل خودداری کنید.مقادیر زیادی آب بنوشید و خوردنی های شور و نمکدار نخورید..پس از رسیدن به مقصد مراقب حمل چمدان و بسته های سنگین باشید خصوصا در حالتی که بازویتان در وضعیت کشیده است از حمل چمدان خودداری کنید.کشیدن چمدان بر روی زمین برای دستتان بسیار مضر است.برای حمل چمدان از ترالی استفاده کنید و با دست سالمتان جا به جا کنید..

-اگر آستین فشاری پوشیده اید تا چند ساعت بعد از رسیدن به مقصد از دست خارج نکنید.اگر فکر میکنید دستتان متورم شده است آنرا بالا بگیرید و به محض اینکه توانستید استراحت کنید با اب خنک دوش گرفته و در سریعترین زمان ممکن ماساژ دستتان را شروع کنید و مقادیر کافی اب بنوشید

در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید

در بعضی از متون پزشکی لیپیدما را به سه مرحله تقسیم کرده اند:

          حمید 
            بازدید : 186
          سه شنبه 28 خرداد 1392
           نظرات (0)
        

در بعضی از متون پزشکی لیپیدما را به سه مرحله تقسیم کرده اند:

مرحله یک : که ممکن است چندین سال طول بکشد.سطح پوست سالم است و بافت زیرین مختصری ندولر می باشد.رنگ پوست نیز طبیعی است.

مرحله دو:سطح پوست ناصاف شده و به صورت پوست پرتقال توصیف می شود.توده های چربی بزرگ شروع به تشکیل شدن خصوصا در قسمت داخل مفصل زانو و لترال و مدیال مالئول ها می کند. ورم گوده گذار در نیمه دوم روز آشکار میشود.

مرحله سوم:رسوب چربی به صورت توده های لوبولار بزرگ در همان نواحی اشاره شده در مرحله دوم دیده می شود.این توده های چربی اغلب به یکدیگر سایش پیدا میکنند و مانع از حرکت طبیعی و راه رفتن نرمال بیمار می شود.

افزایش وزن و مشکلات حرکتی سبب ایجاد مشکلات ارتوپدی ثانویه مانند آسیب مفصل لگن ،زانو، مچ پا و مهره ها میشود.تغییرات رنگ پوست در ناحیه پایین ساق پا ایجاد می شود که یکی از نشانه های لیپیدما محسوب می گردد.

ارزیابی:

چند علامت بارز بالینی برای تشخیص افتراقی بین لیپیدما و لنف ادما وجود دارد که میتوان به راحتی این بیماریها را تشخیص داد.

در لیپیدما تورم معمولا دو طرفه و متقارن است و ناحیه انگشتان و روی پا و انگشتان دست و پشت دست گرفتار نمی باشد و استمر ساین منفی می باشد.

بافت معمولا در لمس دردناک بوده و به نظر قوام لاستیکی دارد و به تدریج ممکن است سخت تر شود (لیپو اسکلروز) و ایجاد برآمدگی های قابل لمس نسبتا سفت در بافت کرده و در نیمه دوم روز منجر به تورم پاها شده که با بالا قرار دادن پاها کاهش می یابد.

در لنف ادم معمولا تورم عضو یک طرفه است و اگر دو طرفه باشد معمولا یک طرف بیشتر است و پشت دست و روی پا متورم می باشد و چین های پوستی طبیعی عمیق تر است.

درمان عمومی :اگر همراه با لیپیدما چاقی هم وجود داشته باشد کم کردن وزن و جلوگیری از افزایش وزن باید مد نظر قرار بگیرد.بیمار باید فعال بوده و به طور مرتب ورزش کند.بسیاری از بیماران جوان گزارش کرده اند که با انجام مرتب ورزش مانع پیشرفت بیماری شده اند.

CDT

این روش در طولانی مدت در درمان لیپولنف ادما نتایج خوبی را نشان داده است.اما بیمار باید بداند که اگر چه لنف ادم به این درمان خوب جواب میدهد و نتایج بسیار راضی کننده ایی دارد اما در مورد لیپیدما ممکن است تاثیر کمی داشته باشد و یا اصلا نداشته باشد.

روش انجام CDT در لیپیدما هم مانند لنف ادم است اما به دلیل درد در موارد لیپیدما انجام MLD و بانداژ باید با فشار کمتری باشد که بیمار اذیت نشود.در بعضی از موارد حتی در جلسات اول درمان از بانداژاستفاده نمیشود.بیماران در لیپیدما معمولا نیاز به گذاشتن لایه های بیشتر در زیر بانداژ دارند اما ممکن است LYMPH PAD را تحمل نکنند. درد معمولا پس از چندین جلسه کاهش می یابد.

پس از کاهش ورم عضو بیمار باید از جوراب مناسب استفاده کند که در بیشتر موارد توصیه میشود که جوراب برای هر بیمار به طور مخصوص بافته شود.بهترین جورابی که توصیه می شود جوراب شلواری با کلاس فشاری بالاست.

بسیاری از موارد گزارش شده است که در صورت پوشیدن جوراب به طور مداوم و بانداژ شبانه کاهش بافت چربی به تدریج ایجاد می شود.

پمپ پنوماتیک فشاری:

خیلی از پزشکان استفاده از پمپ فشاری را به همراه CDTدر درمان لیپیدما توصیه می کنند ,اما یک مطالعه انجام شده در کشور جمهوری چک نشان داده است که تفاوت آشکاری در درمان بیماران با یا بدون استفاده از پمپ به همراهی CDT وجود نداشته است .

درمان تهاجمی : لیپوساکشن , لیپو لیزر , لیپکتومی

در سالهای اخیر لیپوساکشن پیشرفت بسیاری داشته است اما هنوز مشکلات عمده ایی ممکن است در ارتباط با این روش وجود داشته باشد .از آنجایی که اعمال جراحی انجام شده ممکن است سبب آسیب به عروق لنفاوی شود این نگرانی وجود دارد که آیا انجام این روشها می تواند سبب ایجاد تورم بیشتر شود و یا خود این اعمال می تواند سبب شروع لنف ادم شود؟ بسیاری از پزشکان معتقدند لیپوساکشن و CDT به همراهی هم قادر است نتایج ناشی از لیپو ساکشن را بهبود بخشد.

لنف ادم

          حمید 
            بازدید : 23
          دوشنبه 27 خرداد 1392
           نظرات (0)
        

لنف ادمبه دو نوع اولیه و ثانویه تقسیم میشود.لنف ادم اولیه

به دلیل اختلال در عملکرد بافتهای لنفاتیک ایجاد می گردد. لنف ادم اولیه ممکن است در بدو تولد ایجاد شود اما

در بیشتر اوقات تاخیری است و بدون علت واضحی آغاز میشود.لنف ادم ثانویه شایعتر است و ناشی از جراحی و

رادیوتراپی در طی درمان سرطان می باشد.نوع ثانویه ممکن است در اثر آسیب به عروق لنفاوی به علت عفونت

,آسیب ناشی از تصادفات ... نیز رخ بدهد.

لنف ادم سه مرحله دارد . در مرحله اول عضو متورم شده و حاوی مایع دارای پروتئین است و معمولا با بالا بردن عضو ورم کاهش می یابد.اگر این مرحله بدون درمان باقی بماند لنف ادم وارد مرحله دوم شده و به دلیل افزایش بافت همبندی و چربی باعث سخت شدن و تغییرات پوستی و بافتی می شود. مرحله سوم لنف ادم با افزایش شدید حجم عضو ,سخت شدن پوست ,ایجاد هیپرکراتوز و پاپیلوماتوز تظاهر میکند.عفونت به صورت سلولیت و باد سرخ به کرات در مبتلایان به لنف ادم رخ میدهد.عفونت به طور شایعی در بیماران مرحله دوم و سوم لنف ادم دیده می شود و هر بار ابتلا به عفونت باعث بدتر شدن وضعیت و تشدید تورم میشود.

در دهه گذشته راه حلهای محدودی برایدرمان لنف ادمدر خیلی از کشورها وجود داشت.به خیلی از بیماران گفته میشد که هیچ کاری برای این وضعیت شما نمی شود انجام داد "باید با آن زندگی کنید" یا اینکه حد اکثر عضو آنها را در پمپ فشاری قرار میدادند و به آنها توصیه میشد که از دستکش استفاده کنند.اما بسیار حیرت انگیز است که بگوییم درمان سیستم لنفاوی از حدود 70 سال پیش بطور وسیعی در اروپا مورد توجه بوده است.تکنیک درناِ و تخلیه لنف در سال 1930 توسط دکتر امیل وودر و استرید وودر دانمارکی پایه گذاری شد.این تکنیک پیشگام به نام تکنیک وودر نامیده شد.در سال 1970 دکتر مایکل فولدی و دکتر اتل فولدی به تکمیل این تکنیک و کاهش لنف ادم کمک شایانی کردند.آنها این روش را با نوعی بانداژخاص همراه کردند.آنها این روش راCDT نامیدند.

موثرترین روش درمانی شناخته شده برای لنف ادم روش "درمان ضد احتقانی " یا به طور اختصار CDT است. CDTبه عنوان موفقیت آمیز ترین روش درمانی برای لنف ادم در سراسر دنیا شناخته شده است. لنف ادم بعد از جراحی سینه و دیگر انواع لنف ادم به خوبی به این نوع درمان غیر تهاجمی و غیر جراحی پاسخ می دهند. CDT مجموعه ای از چند بخش شامل درناژ یا تخلیه لنف , بانداژچند لایه با باندهای مخصوص لنف ادم ,ورزش طراحی شده برای لنف ادم , مراقبتهای پوستی می باشد.CDT معمولا به دو فاز تقسیم می شود. فاز درمانی که توسط درمانگر اجرا می شود و فاز نگه دارنده که شامل مراقبتهای است که باید توسط بیمار ادامه یابد و به طور متوالی تحت نظر درمانگرمی باشد. حتی در موارد لنف ادمهای مزمن این روش بسیار موثر میباشد.البته چون این درمان وقت گیر ,طولانی مدت و نیاز به صبور بودن دارد بعضی از بیماران در ابتدا برای شروع این درمان مشکلاتی دارند اما با دیدن نتایج زودرس درمانی مشتاقانه آنرا دنبال میکنند.

دارو درمانی :

گاهی اوقات داروهای ادرار آور "دیوروتیک" برایدرمان لنف ادمتجویز میشود.این داروها معمولا وضعیت بیمار را بدتر میکند.این داروها آب مایع لنف ادم را خارج میکنند اما ملکولهای پروتئین در فضای بافتی باقی می مانند.این پروتئین های باقی مانده در بافتها آب را به دلیل خاصیت اسمزی به طرف خود کشیده و باعث بدتر شدن تورم عضو میشوند.از طرفی این حجم زیاد پروتئین باعث سخت و سفت شدن و ایجاد "فیبروز" بافت میشوند.

درمان با پمپ :

پمپ های فشاری لنف ادم,ماشینهایی هستند که لنف را از داخل بافتها میدوشند.مشکل بزرگ در ارتباط با این پمپها اثر موقتی و ناپایدار آنهاست.از طرفی از آنجایی که مبتلایان به لنف ادم دست دچار تورم تنه هم میباشند استفاده از این پمپها موجب تجمع بیشتر مایع در این نواحی میشود. در مورد مبتلایان به لنف ادم پا نیز استفاده از پمپ باعث متورم شدن اعضای تناسلی میشود.و در نهایت باید متذکر شد که پمپ قادر به برطرف کردن سفتی و فیبروز بافتی نمیباشد